‘Zou je je gehoor niet eens laten testen?’
Zo begon het, december 2013. Mijn ouders en mijn partner hadden al een tijdje door dat er iets niet klopte met die oren van mij. Daaruit bleek dat ik toch al redelijk wat gehoorverlies had navenant mijn leeftijd, de oplossing waren hoorapparaatjes.
In de jaren die daarop volgden, ging mijn gehoor stilaan achteruit. Ik ging van kleine toestellen naar de sterkste, grootste en duurste achter-het-oor toestellen die ze hadden. Ik merkte veel verschil met die opstap, positief maar ook negatief. Ik hoorde weer veel geluiden waarvan ik niet wist dat ze weg waren. Auto’s maakten weer geluid, ik hoorde mijn twee Franse bulldogs weer snurken… De keerzijde was dat de toestellen ondertussen zoveel geluiden versterkten dat ze soms ook echt te luid waren. Ik had vaak last van té luide geluiden maar als ik mijn volume stiller zette, had ik weer meer moeite met spraakverstaan. Naar een feestje gaan met luide muziek werd enorm onaangenaam, de muziek klonk niet meer mooi en ik was na een uur zo vermoeid dat ik zo in slaap zou kunnen vallen. Terwijl ik natuurlijk veel liever bij mijn vrienden wilde blijven om te feesten.
Breekpunt op het werk
Rond mijn dertigste ging het echt achteruit. Ik kreeg meer en meer moeite met spraakverstaan en verschillende geluidssituaties. Ik werkte voltijds als koerier bij FedEx, met ook administratieve taken. Mijn baan vereist veel communicatie met het team en er is een tijdsdruk tijdens mijn ronde bij het leveren en ophalen van pakjes. Ik begon meer en meer fouten te maken omwille van miscommunicatie, had moeite met onthouden en begon fysieke maar ook psychische klachten te krijgen. Vermoeidheid troef. ’s Avonds in bed begon ik in mijn hoofd onbewust en ongewild de hele werkdag weer te overlopen. Resultaat: ik was doodop terwijl ik wel de ijver had om elke dag het beste van mijzelf te geven. Ik trok het mij zo aan dat ik mijzelf niet meer voor 100% kon geven in mijn werk, dat ik er letterlijk ziek van werd, ik kreeg stress en doordat mijn lichaam zo vermoeid was, werd het nog moeilijker om geluiden te begrijpen. Het werd een vicieuze cirkel van allerlei fysieke en mentale klachten waar mijn gehoorverlies de hoofdrol in speelde.
Toen ik echt op een breekpunt zat, vond mijn partner Jeroen het tijd om in actie te schieten. Zo kwamen we terecht in het Universitair ziekenhuis van Leuven.
Na implantatie volgt revalidatie
Na de gehoortesten in UZ Leuven, bleek dat ik rechtsreeks in aanmerking kwam voor een terugbetaling van een cochleaire implantatie.
De implantatie zelf verliep vlot, ik verbleef in totaal vier dagen in het ziekenhuis. Een maand na de operatie was de eerste fitting. Die dag kreeg ik voor de eerste keer de Cochlear™ Nucleus® 7- processor aangekoppeld en hoorde ik het geluid voor de eerste keer. Dat viel heel erg tegen. Ik wist dat ik mijn verwachtingen laag moest houden en dat ik sowieso nog niets ging kunnen verstaan. De eerste week moest ik echt wennen aan het soort geluid, het klonk als een stem die ze vervormen op televisie om onherkenbaar te worden, maar dan veel enger en ik verstond ook niet wat er gezegd werd. Het werd mij duidelijk dat er veel moest geoefend worden, veel geluiden opzoeken om de link te kunnen leggen naar wat ik nu juist hoorde en het CI veel dragen, vooral heel veel dragen.
‘Je ziet het toch niet zo hard .’
Dat waren de goedbedoelde reacties die ik kreeg van veel vrienden en familie. Ze wilden mij onrechtstreeks troosten met het feit dat ik nu toch wel een opvallend schijfje tegen mijn hoofd heb ‘plakken’. Eigenlijk wil ik dit helemaal niet verstoppen, ik wil juist een statement maken dat het ook fashionable kan zijn.
Waarom moeten hoorapparaten zo onopvallend mogelijk zijn? Waarom mag niemand weten dat je gehoorverlies hebt? Een bril zorgt er toch ook voor dat je beter ziet? Een bril kan toch ook heel mooi zijn? Ik heb niet gekozen voor een zwarte CI-geluidspocessor en een zwart hoorapparaat omdat ik zwart haar heb, ik heb ervoor gekozen omdat ik dat mooi vind. Het staat mij, zeker in combinatie met mijn zwarte bril. Mijn echte oren werken niet meer, dus ik noem al mijn apparaten nu ‘mijn oren’! En iedereen mag ze zien.
Ik heb uit ervaring geleerd dat als ik mijn hoorapparaten niet verstop, er meer rekening wordt gehouden met mij. Want begrijp mij niet verkeerd, het CI en het hoorapparaat zorgen er niet voor dat ik nu perfect horende ben. Neen, ik ben nog altijd Evelien met een zwaar gehoorprobleem, maar heb nu hele goede hulpmiddelen om mijzelf in die horende maatschappij te houden.
Op naar de toekomst
Ik ben nu ongeveer een half jaar na mijn cochleaire implantatie en zit nog volop in mijn revalidatie. Elke dag leer ik bij. Het is niet zomaar in een vingerknip weer horen en alles verstaan. Het is een heel proces. Zoals ook het aanvaarden van mijn verlies, mijn gehoorverlies, een proces is. Ik heb het daar met momenten nog altijd moeilijk mee. Ik ervaar het ook als een verlies.
Maar tegelijk ben ik ook zo dankbaar dat deze hulpmiddelen bestaan. De mogelijkheid om mijn leven verder te beleven met hier en daar een kleine aanpassing betekent zo veel voor mij. Ik kan nu echt genieten van simpele momenten. Geluiden die ik met mijn ‘nieuwe oren’ hoor maar ook beleef net omdat ik ze kán horen, zoals golvend water, krakende sneeuw, de regen tegen het raam… Mensen zonder gehoorverlies staan er niet altijd bij stil hoe mooi geluiden kunnen zijn. Mijn advies voor hen: luister hier eens écht naar en beschouw je gehoor niet als vanzelfsprekend.
Samenleven of samenwerken met iemand met een zwaar gehoorverlies vergt wat aanpassing. Ik heb geen wondermiddelen aan mijn oren hangen maar wel hulpmiddelen. Thuis doe ik die dingen ook graag eens uit, want ja hoor, ik kan echt genieten van de mogelijkheid om te kunnen kiezen voor stilte.
Maar samenleven met mij is niet altijd simpel. Jeroen heeft engelengeduld met mij. Hij moet vaak zijn zinnen herhalen, moet er op letten waar ik ben vooraleer hij iets begint te zeggen, ervoor zorgen dat ik zijn mond zie om te kunnen liplezen.
Op mijn werk bij FedEx doen ze er alles aan om het mij zo comfortabel mogelijk te maken om mijn werk te kunnen doen. Ze houden er rekening mee in welk stadium van de revalidatie ik zit. Ik kan nog niet perfect alles verstaan met mijn CI, en de mondmaskers maken het soms moeilijk om iemand te begrijpen.
Ik ben Cochlear super dankbaar. Want hey, ik heb hier wel een nieuwe kans gekregen! Ik heb de kans gekregen én genomen om mijn leven verder te leiden zoals ik dat wil. Want ik was letterlijk aan het stilvallen.
Wilt u meer lezen over de combinatie van werk en gehoorverlies? Klik dan hier!
Vraag uw medische professional om advies over behandelingen voor gehoorverlies. Resultaten kunnen variëren en uw medische professional zal u adviseren over de factoren die van invloed kunnen zijn op uw resultaat. Lees altijd de gebruiksaanwijzing. Niet alle producten zijn in alle landen verkrijgbaar. Neem contact op met uw lokale vertegenwoordiger van Cochlear voor productinformatie.
De meningen die worden uitgedragen zijn meningen van individuele personen. Raadpleeg uw medische professional om te bepalen of de Cochlear-technologie voor u geschikt is.
Cochlear, Hear now. And always, Nucleus en het elliptische logo zijn handelsmerken of geregistreerde handelsmerken van Cochlear Limited.
