Karen Cooper geniet van haar pensioen. Haar baan in de financiële planning bij een grote bank werd te stressvol naarmate haar gehoor steeds meer verslechterde. Ze verloor, zelfs met hoortoestellen, haar zelfvertrouwen.
Karen vertelt dat ze dacht: ‘Wanneer je met klanten bent, kun je niet zeggen “ik ben doof”. Ik probeerde te liplezen en deed mijn best om mensen te begrijpen. Ik las de notities en probeerde er op andere manieren omheen te werken. Maar het was vermoeiend.’
Karen is nu al meer dan acht jaar een gebruiker van een cochleair implantaat en houdt haar gehoorverlies niet langer verborgen voor mensen die ze dagelijks ziet. Ze gebruikt haar CochlearTM-accessoires met vertrouwen om haar pensioen leuker te maken.
Karen is actief in haar lokale kerk en ze gebruikt een draadloze mini-microfoon 2 van Cochlear om haar te helpen bij sociale situaties waar er veel achtergrondgeluid is.
Ze speldt de microfoon op haar kleding terwijl ze thee serveert, zodat ze de mensen voor haar kan horen terwijl ze praten en door de rij bewegen. Karen gebruikt haar mini-microfoon ook bij doktersafspraken en tijdens haar handwerkbijeenkomsten om alles te kunnen horen wat er gezegd wordt.
‘Ik beschermde mezelf door niets te zeggen. Ik was bang dat ik de verkeerde antwoorden zou geven en dat mensen zouden denken dat ik dom was,’ legt ze uit.
‘Nu ik een cochleair implantaat heb, schaam ik me niet. Ik haal mijn mini-microfoon tevoorschijn en leg hem op tafel, ik leg aan mensen uit dat ik doof ben en dat ik ze door de mini-microfoon kan horen.’
Karen kan zich de eerste dagen na inschakeling van de processor en het belang om door te zetten en te blijven vragen aan anderen om te helpen met de revalidatie nog goed herinneren.
‘Ik kon meteen horen, ik kon stemmen horen. Maar het duurde even voordat ik veel geluiden kon herkennen,’ zegt Karen, die haar man Kevin vaak om uitleg over geluiden rond het huis moest vragen.
‘In het begin en geruime tijd nadat ik mijn implantaat kreeg, hoorde ik geluiden die ik niet kon plaatsen, omdat ik ze al zo lang niet had gehoord: geluiden zoals het piepje van de koelkast als de deur te lang open staat of als de magnetron klaar is.’
Een vriendin van Karen, Helen, sprak van nature langzaam en duidelijk met pauzes en onderbrekingen. Karen belde haar vaak op om telefoongesprekken te oefenen. Ze sloot haar ogen om afleidingen buiten te sluiten en om haar te helpen concentreren op wat er gezegd werd.
Karen belde ook naar verzekeringsmaatschappijen en banken om ‘alleen naar de geautomatiseerde stem te luisteren en om het luisteren en begrijpen voldoende te oefenen om de juiste keuzes te kunnen maken’.
Ze kon de stem van haar navigatiesysteem aanvankelijk moeilijk begrijpen. Ze moest de kaart op haar dashboardscherm bekijken om de routebeschrijving te volgen. Maar door het geluid van de gps aan te laten staan, ‘leerden de hersenen van Karen bij’ en hoorde ze plotseling toen ze op een dag bij de stoep stopte een geautomatiseerde stem die zei, ‘Bestemming bereikt’.
Hier volgen de tips van Karen voor het leren herkennen van geluiden en spraak met uw cochleair implantaat:
- Vraag anderen om u geluiden te helpen herkennen die nieuw of vergeten zijn, zelfs als het gaat om een vogel of het piepen van de oventimer.
- Als u opnieuw leert telefoneren, organiseer dan een dagelijks telefoongesprek met een geduldige vriend of geduldig familielid die een duidelijke, langzame stem heeft.
- Luister naar podcasts of praatradio. U leert niet alleen naar verschillende soorten stemmen te luisteren, maar u krijgt ook het zelfvertrouwen om met anderen over actuele kwesties te praten.
- Vraag uw audioloog naar accessoires zoals de mini-microfoon 2 die u beter laten horen in luidruchtige sociale omgevingen. Wees niet bang om de microfoon tevoorschijn te halen en te gebruiken bij de dokter of tijdens sociale bijeenkomsten, of om sprekers te vragen om de microfoon op hun lessenaar te leggen of op hun kledij te dragen.
- Zet door! Ontdek welke oefeningen voor u werken en blijf oefenen, maar luister ook naar advies van anderen in uw gehoorhulpgroep.
