Uitdagingen vanwege mijn gehoorverlies
Ongeveer 3,5 jaar geleden werd ik wakker met een soort “stop” in mijn oren. Ik maakte een afspraak bij de dokter en het werd alleen maar erger. Ik werd alsmaar duizeliger en mijn gehoor verdween volledig aan de linkerzijde. De dag erna ben ik opgenomen in het ziekenhuis en heb ik een week moeten herstellen. Helaas bleek de schade onherstelbaar en heb ik na enkele maanden de ziekte van Ménière als diagnose gekregen. Hoorapparaten hielpen de eerste jaren, maar ook aan mijn rechterzijde werd de situatie ernstig en leed ik aan gehoorverlies. De bijhorende tinnitus maakte het er niet makkelijker op.
In mijn job als Vlaams Parlementslid moet ik veel spreken maar nog meer luisteren, slecht kunnen horen is dus voor mij een serieuze beperking. Ik merkte ook dat ik alsmaar minder de drukte opzocht en dat mijn omgeving me alsmaar meer afwezig vond.
Na 3,5 jaar stelde mijn dokter me voor om na te denken over een cochleair implantaat.
Een nieuwe start
In april 2018 kreeg ik mijn CI. De operatie verliep vlekkeloos, buiten enkele aanvallen van Ménière heb ik geen enkele last gehad. Na 2 weken werd mijn CI geïmplanteerd en direct verdween mijn tinnitus. Een zalig bevrijdend gevoel. Het leek alsof mijn hoofd terug “open” stond in plaats van “gesloten”.
Ik heb gekozen voor een Nucleus 7-geluidsprocessor en die bevalt me perfect. De aanpassingen van de geluidsprocessor die erop volgde waren vermoeiend, maar ik merkte vooruitgang. Ik kan met een CI niet alleen beter horen, mijn algemeen gevoel van geluk is verbeterd, dat gebeurde al snel.
Spraakherkenning is nog steeds moeilijk, ik oefen veel en merk beterschap. De revalidatie verloopt langzaam maar daar mag je je niet in opjagen, je moet het alle tijd geven en heb er alle vertrouwen in dat het goed komt. Afgelopen zomer heb ik ook een eerste muziekfestival bezocht met een CI, dat verliep perfect! Ik kan niet meer zonder.
Hoe heeft mijn CI mijn leven veranderd?
Sinds ik mijn CI heb, voel ik me vrijer en opener. Ik ervaar veel minder hoofdpijn en duizeligheid en voel me terug “socialer”. Op vakantie had ik nog geen beschermingshoesje tegen water voor mijn CI (Nucleus Aqua+), hierdoor kon ik het niet altijd dragen. Ik miste het enorm, eens thuis heb ik het direct aangeschaft.
Ik kan me alleszins geen leven meer voorstellen zonder CI, ik had het toestel al veel eerder moeten kiezen.
