Maak kennis met Marja, Baha 4-gebruiker. In deze editie van Cochlear Family News leest u haar verhaal.
Als u nog vragen heeft, kunt u rechtstreeks contact met haar opnemen via onze website of via de knop op deze pagina..
Uitdagingen vanwege mijn gehoorverlies
In oktober 2009 ben ik plotsdoof geworden aan mijn linkeroor. Ik bezocht toen eerst mijn huisarts en kreeg een doorverwijzing naar de KNO-arts waarna er verschillende onderzoeken plaatsvonden, zoals een bloedonderzoek, een gehoortest en een MRI-scan om een brughoektumor uit te sluiten.
De MRI-scan was normaal, er waren geen afwijkingen te zien. Het bloedonderzoek was ook normaal. De gehoortest liet een fors gehoorverlies zien aan het linkeroor, zo’n 65 dB in het spraakgedeelte. De oorzaak daarvan is en blijft onbekend na diverse onderzoeken.
De uitlag van de KNO-arts was schrikken. Het kwam er op neer dat er geen therapeutische opties voor mij waren, dus moest ik er maar mee leren leven.
Ik heb er heel lang mee getobd. Het is zeer lastig om iedereen telkens te laten weten dat ze alleen aan mijn rechterkant tegen me konden praten. Ik had ook last van vele schrikreacties als iemand me van achteren benaderde, want ik hoorde niets of niemand aankomen. Buiten, in het verkeer, was het ook moeilijk: ik hoorde geen auto of ander voertuig aan de linkerkant aankomen, dus mijn ogen moesten de taak van het dove oor overnemen. Dit was zeer vermoeiend om telkens goed te blijven kijken.
Eindelijk een oplossing
Toen zag ik in november 2013 op mijn werk een artikel in het AD over de plotsdoof geworden Gabry die na een operatie in het Albert Schweizer Ziekenhuis alles weer kan verstaan door een magneetje in haar hoofd. Ik dacht, dat is iets voor mij, en heb de volgende dag opgenomen met de KNO-poli van het Albert Schweizer Ziekenhuis voor verdere informatie. Ik kreeg een afspraak in december 2013.
De KNO-arts bood een behandeling aan: een magneetimplantaat in mijn schedel en dan een Baha-toestel met een magneet erop bevestigd. Dat zou mijn gehoorverlies aanmerkelijk verbeteren. Dat aanbod heb ik onmiddellijk aangenomen.
In april 2014 vond de operatie plaats en 6 weken daarna kreeg ik de Baha 4 Attract. Nadat de verpleegkundige alle instellingen op de Baha had ingesteld, ging ze achter me staan en sprak tegen me en ja, ik hoorde haar, ook aan de linkerkant. Op dat moment namen de emoties even de overhand. De tranen rolden over mijn wangen van ongeloof, maar ook vooral van blijdschap omdat ik met dit hulpmiddel, want dat blijft het, toch weer een betere kwaliteit van leven zou krijgen.
En nu, met de Baha?
Ik draag de Baha 4 Attract dus sinds april 2014 en ik ben een blije gebruiker. Dagelijks draag ik het toestel, een enkele keer uitgesloten als ik helemaal alleen thuis ben en er dus niemand tegen me spreekt. Verder heb ik mij wel enkele accessoires aangeschaft: de Remote Control om makkelijker te wisselen van programma en de mini-microfoon om bij lezingen of lessen in de buitenruimte de spreker beter te horen. Sinds kort heb ik ook de telefoonclip om handsfree nog beter mijn iPhone te kunnen horen. Ook handig in auto’s zonder handsfree-systeem, want met een druk op de knop neem je een gesprek aan.
