Dla Robyn, Marka i ich syna Kyle’a 13 marca jest wyjątkową datą, która stała się już tradycyjnym rodzinnym świętem.
„Właśnie tego dnia [w 2017 roku] po raz pierwszy zostały włączone jego magiczne uszy”, mówi Robyn.
„Dzień Włączenia jest bardzo ważny z kilku powodów. Ta data symbolizuje oficjalny początek drogi Kyle’a do słyszenia, ale także jest dniem, w którym nareszcie przestaliśmy się martwić o przyszłość Kyle’a. Teraz świat dźwięków i mowy stoi przed nim otworem”, mówi Robyn.
„W miarę, jak Kyle dorasta, jest coraz bardziej świadomy wartości implantów ślimakowych w jego życiu — i z tego powodu docenia swoją wyjątkowość”.
Czas świętowania
W rocznicę słyszenia rodzina spotyka się w niewielkim gronie prawie co roku, ale dla Robyn i jej męża Marka wyjątkowy był zwłaszcza pierwszy rok.
„Byliśmy podekscytowani pierwszą rocznicą słyszenia Kyle’a i uznaliśmy, że tak fantastyczne wydarzenie trzeba koniecznie uczcić”.
„Na okolicznościowe przyjęcie zaprosiliśmy członków rodziny i bliskich przyjaciół, którzy niesamowicie nas wspierali, a także osoby z firmy Cochlear i z zespołu otolaryngologicznego, który opiekował się Kyle’em — m.in. profesora Michaela Tonga, który wykonał zabieg, i Margaret Cheng, przedstawicielkę firmy Cochlear w Azji, o której mówimy, że jest dla nas darem niebios”.
Zwykle na rocznicowym przyjęciu jest też specjalny tort — pierwszy miał postać tęczy z dwoma „magicznymi uszami”, a ostatnio był to kolorowy przysmak, dzieło Alison, która jest przyjaciółką Robyn i prowadzi cukiernię w Hongkongu.
„Jej pomysł na formę tortu jest zainspirowany tęczowymi kwiatami spopularyzowanymi przez japońskiego artystę Takashiego Murakamiego. Doskonale pasował do radosnego usposobienia Kyle’a i jego upodobania do wszystkiego, co kolorowe.
„Do rocznicowych tortów zawsze dodajemy «magiczne uszy». Staramy się, aby dla Kyle’a był to wyjątkowy, szczęśliwy dzień, który będzie mu przypominał o magicznych uszach i wielkim szczęściu, jakie spotkało go, a zarazem nas, dzięki tej cudownej technologii”, mówi Robyn.
Robyn zachęca rodziców innych dzieci z implantami ślimakowymi, by również świętowali rocznice słyszenia. „Według mnie powinniśmy dbać o to, by dzieci z implantami ślimakowymi były z nich dumne i by nie brakowało im pewności siebie”.
Uświadamianie wartości posiadania implantów ślimakowych
Obchodzenie rocznicy słyszenia to fantastyczny sposób na podkreślenie wyjątkowości dziecka.
Robyn sugeruje: „Gdy dziecko będzie starsze, taka rocznica może być dobrą okazją do zaproszenia jego przyjaciół, by jak najwięcej dzieci nauczyło się rozumieć i doceniać różnice między ludźmi oraz dowiedziało się o tej fantastycznej technologii”.
Robyn uprawia sport, jest rekordzistką w pływaniu, i dobrze wie, jak wiele można osiągnąć pozytywnym nastawieniem i ciężką pracą.
„Gdy tylko dowiedzieliśmy się, że Kyle nie słyszy, postanowiliśmy nie traktować go tak, jak gdyby był «inny». Dorasta w przekonaniu, że nie ma dla niego rzeczy niemożliwych”.
Regularnie obchodzone rocznice są okazją, by jeszcze wzmocnić to przekonanie u Kyle’a.
„Kyle wie, że jesteśmy z niego niesamowicie dumni i że wszyscy uwielbiamy jego magiczne uszy. Mam nadzieję, że ta otwartość i szczerość pozwoli mu nabrać pewności siebie i poczuć dumę z posiadanych implantów ślimakowych”.
Robyn jest zwolenniczką pozytywnego rodzicielstwa i chętnie dzieli się doświadczeniami związanymi z ubytkiem słuchu i implantami ślimakowymi.
„Korzystamy z każdej okazji, by przybliżyć innym osobom implanty ślimakowe… Najczęściej to właśnie dzieci mają najwięcej dodatkowych pytań, na które z przyjemnością odpowiadamy. Tutaj, w Azji, unikanie stygmatyzacji jest szczególnie ważne, podobnie jak szybkie reagowanie na nią”, mówi.
Obecnie rodzina nie planuje zrezygnować z corocznych uroczystości.
„Myślę, że będziemy obchodzić te rocznice jeszcze przez kilka lat — tak długo, jak Kyle będzie tego chciał. Uważa się za szczęściarza, ponieważ ma przyjęcie urodzinowe dwa razy do roku!”
A czy Ty obchodzisz rocznicę słyszenia — własną lub bliskiej osoby? Jeśli tak, to czy przyjmujesz za nią datę wszczepienia, czy może aktywacji? Jak świętujesz? Podziel się swoją historią — serdecznie zapraszamy!
