Bycie nastolatkiem bywa trudne, ale gdy czujesz się gorzej z powodu swojego ubytku słuchu, dobrze jest uzyskać wsparcie innych osób borykających się z tym samym problemem.
„Nastolatkowie z ubytkiem słuchu stają przed szczególnymi wyzwaniami. Trudno jest być innym” – mówi John Lui, krajowy menedżer australijskiej organizacji, która pomaga nastolatkom z ubytkiem słuchu nawiązać kontakt z niesłyszącymi mentorami.
„Inne osoby nie powinny zakładać, że dzięki tym aparatom słuchowym sytuacja użytkownika staje się „normalna” lub „stabilna”. Utrata słuchu jest niewidoczną niepełnosprawnością, dlatego na naszych barkach spoczywa ciężar wyjaśniania i wspierania ich w tych dziedzinach, które tego wymagają.”
Niestety, nie każdy ma dostęp do grupy mentorskiej i wsparcia, aby pomóc im nawiązać kontakt z innymi, którzy rozumieją ich wyzwania, dlatego John i jego zespół mentorów podzielili się tymi praktycznymi wskazówkami dla nastolatków, ich rodzin i przyjaciół.
Kontakt z rówieśnikami ma kluczowe znaczenie
„Ważne jest, aby nastolatkowie słyszeli opinie ludzi, którzy przeżyli takie doświadczenie i dokładnie rozumieli, przez co przechodzą, a nie tylko opinie rodziców, nauczycieli i audiologów, którzy mają dobre intencje”, mówi John.
”Gdy nastolatkowie słyszą je od rówieśników, jest to znacznie silniejsze. Na przykład jeden z nastolatków może nie chcieć używać technologii wspomagających w klasie, ponieważ oznacza to, że jest inny z perspektywy społecznej.
„Jeśli usłyszy od kolegi, który korzysta z technologii asystujących, ponieważ chce dobrze sobie radzić w klasie, usłyszenie tego od osoby w jego wieku i znajdującej się w podobnej sytuacji, zamiast od osoby starszej, może zmienić jego podejście”.
Mentor Nomiki Lau mówi, że rówieśnicy – w przeciwieństwie do rodziców – mają również kontakt z dzisiejszym trybem życia, na przykład nawiązują kontakty towarzyskie za pośrednictwem mediów społecznościowych i pokonują inne nowe wyzwania.
Wyznaczaj własne cele i znajdź wzorce do naśladowania
John mówi, że ważne jest, aby „zaakceptować praktyczne realia ubytku słuchu i znaleźć rozwiązania. Wyznaczaj sobie cele – nie pozwól, aby inni wyznaczali je za Ciebie. To Twoje życie.”
Nomiki dodaje: „Nie myśl o ubytku słuchu jako o barierze. Jest to trudne, ale nie musisz się tym ograniczać. Aby inni Cię zaakceptowali, musisz najpierw zaakceptować siebie. Zawsze żądaj tego, czego potrzebujesz”.
„Dla mnie kluczem była pewność siebie” – mówi inny mentor, Joe Mouawad. „Nabranie pewności w obliczu ubytku słuchu jest trudne, ale gdy już to zrobisz, nie będzie dla Ciebie żadnych granic. Będziesz mógł rozmawiać z ludźmi na temat ubytku słuchu i edukować ich, aby lepiej zrozumieli Twoją sytuację i byli szczęśliwi, mogąc Ci pomóc. Jeśli będziesz milczeć, większość ludzi nigdy nie zorientuje się, że masz trudności z ich usłyszeniem i nie zrobią niczego dla Ciebie.
Olivia Barnes, kolejna mentorka, również z implantem ślimakowym, zaleca otaczanie się pozytywnymi wzorami do naśladowania, takimi jak Ty.
„Obejrzyj w Youtube głuchego aktora lub zobacz, jak ktoś mówi o swoich doświadczeniach” — mówi Olivia. „Znajdź umiejętności, które Ci się podobają – mogą to być gry wideo lub czytanie i pisanie – i porozmawiaj o nich z osobami o podobnych doświadczeniach. Powoli będziesz budować pewność siebie. Powoli, ale pewnie zdobędziesz umiejętności i zanim się zorientujesz, mówienie będzie Twoją drugą naturą”.
Co mogą zrobić rodzice?
John sugeruje wczesne rozwijanie u dziecka umiejętności autoprezentacji.
„Nie izolować ich od świata! Niech nauczą się, że porażka jest częścią życia i wymaga wytrwałości. Zastanów się ponownie nad miarami „sukcesu” – nie chodzi o bycie dyrektorem generalnym, gwiazdą czy czołowym sportowcem; chodzi o życie, o to, co dzieci wybierają i jak rozwijają umiejętności, aby być dobrym w tym, co wybrali”.
